من از بوی جورابش می شناسم این مهمونو !

مامان می گه :<< بذارید این گوشه کفشاتونو >>

الان می آد دخترم چایی می رسونه

مامان ولی یادش نیست قند نداریم تو خونه!

تو استکان چایی کمی شکر می ریزم

با مگس مزاحم وایساده می ستیزم

تق ! می کوبم تو سرش با ضربه دمپایی

ولی کجا افتاده ؟ مگس جونم کجایی ؟!

     *     *     *     *

فنجون چایی حالا نشسته پیش دایی

اخ ... چیه که اون وسط می جنبه توی چایی؟!

شکر از جاذبه زمین , بدو بیراه بگوییم به سیب و نیوتون و بچه های بالای درخت .

یاد گرفتیم حمله کنیم به مترو و نگران پای ورم کرده پیرزن نباشیم که لگدش کرده ایم

عادت کردیم اگر توی خیابان دعوا شد , فقط تماشا کنیم , تماشا .

یاد گرفتیم ماشین ادم هایی را که ازشان خوشمان نمی اید . خط بیندازیم و توی

پمپ بنزین کتک کاری کنیم .

عادت کرده ایم به لهجه همکلاسی مان بخندیم . و اصلیت هایمان را مسخره کنیم

یاد گرفتیم این طوری باشیم .

کاش می شد کمی عوض شویم . ولی حیف عادت کرده ایم !    !   !   !

طنز

مشترك گرامي! احتراما به استحضار مي‌رساند در رايانامه (ايميل) شما، مورخ 25/10/1388 خطاب به خانوم ساناز (دوست دخترتان)، بهتر بود به جاي جمله «برو به جهنم» از جمله «عزيزم يه بار ديگه بهم فرصت بده» استفاده مي‌كرديد.

همچنين در پيامكي كه روز گذشته به تلفن همراه مسعود (همكلاسي‌تان) فرستاديد، املاي كلمه «مستاصل» را اشتباه نوشته بوديد. ما صلاح شما را مي‌خواهيم هيچ‌كس هم تنها نيست!

يادتان نرود!

از طرف:

مسئول بررسي رايانامه‌ها و پيامك‌هاي شما در مخابرات

من خودم خيلي ازاين عكس خوشم مياد.

منم مهربونگفتم واستون بزارم.حتمانگاه كنيد.

خيلي جالبه.نبينيدازدست دادين.